Tag: จีน

“ก๊วยเจ๋ง” และ “อึ้งย้ง”
( ? – 31 มกราคม พ.ศ. 2430)
ตัวละครเอกจากนิยายกำลังภายในเรื่อง “มังกรหยก”

“ก๊วยเจ๋ง” และ “อึ้งย้ง” พร้อมลูกสองคน คือ “ก๊วยพั่วโล้” และ “ก๊วยพู๊” (และสามีก๊วยพู่ด้วย) ออกปกป้องเมืองเซียงเอี๊ยง ต่อแต่นั้นมานับตั้งแต่เอี้ยก้วยและเซียวเหล่งนึ้ง ประกาศถอนตัวจากยุทธภพ แต่ในที่สุด ก็ไม่สามารธปกป้องเมืองเซียงเอี๊ยงได้ เพราะมองโกลได้บุกอยู่อย่างตลอดจน เมืองเซียงเอี๊ยงไม่สามารธต้านทานกำลังของมองโกลได้อีกต่อไป ก๊วยเจ๋งและอึ้ง รู้ตัวในวาระสุดท้ายของชีวิตว่าไม่สามารธปกป้องบ้านเมืองได้ เลยฆ่าตัวตายดีกว่าที่จะยอมเป็นเชลยให้กับมองโกล ก๊วยพั่วโล้เสียชีวิตในสงครามรวมทั้งก๊วยพู๊

Read More

“รู้เขารู้เรา ร้อยรบมิรู้พ่าย”
ประโยคข้างต้นเพียงประโยคเดียวนี้เอง ได้ทำให้ชื่อของนักการทหารคนหนึ่งที่มีชีวิตราวสองพันกว่าปีก่อนเป็นที่รู้จักกันไปทั่วโลก
ชื่อของเขาคือ ซุนวู
ซุนวูเขียนตำราเพื่อการสัประยุทธ์ขึ้นมา 13 ข้อ และถึงทุกวันนี้ทั้ง 13 ข้อแห่งปรัชญาในการรบเล่มนี้ ก็ได้กลายเป็นคัมภีร์สำคัญของนักการทหารแทบทุกชนชาติ แม้แต่นักธุรกิจที่มองเห็นการตลาดเป็นสมรภูมิ ก็มักใช้ข้อคิดของซุนวูมาเป็นแนวทางในการดำเนินธุรกิจ

Read More

เอี๋ยนหุยใฝ่ศึกษา มีคุณธรรมงดงาม เป็นศิษย์รักของขงจื้อ

มีอยู่วันหนึ่ง เอี๋ยนหุยออกไปทำธุระที่ตลาด เห็นผู้คนจำนวนมากห้อมล้อมอยู่ที่หน้าร้านขายผ้า

จึงเข้าไปสอบถามดู จึงรู้ว่าเกิดการพิพาทระหว่างคนขายผ้ากับลูกค้า

ได้ยินลุกค้าตะโกนเสียงดังโหวกเหวกว่า “3×8ได้ 23 ทำไมท่านถึงให้ข้าจ่าย24เหรียญล่ะ!”

เอี๋ยนหุยจึงเดินเข้าไปที่ร้าน หลังจากทำความเคารพแล้ว ก็กล่าวว่า “พี่ชาย 3×8 ได้ 24 จะเป็น 23 ได้ยังไง? พี่ชายคิดผิดแล้ว ไม่ต้องทะเลาะกันหรอก”

คนซื้อผ้าไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง ชี้หน้าเอี๋ยนหุยและกล่าวว่า “ใครให้เจ้าเข้ามายุ่ง! เจ้าอายุเท่าไหร่กัน! จะตัดสินก็มีเพียงท่านขงจื้อเท่านั้น ผิดหรือถูกมีท่านผู้เดียวที่ข้าจะยอมรับ ไป ไปหาท่านขงจื้อกัน ”

Read More

โคลัมบัสไม่ได้พบอเมริกาเป็นคนแรก
‘ปี ค.ค. 1421: จีนค้นพบทวีปอเมริกา’ ซี่งเป็นหนังสือที่กำลังออกสู่ตลาดอเมริกาในขณะนี้ ได้สร้างความฮือฮาให้กับชาวโลกเป็นอย่างมาก หนังสือเล่มนี้ เขียนโดย กาวิน เมนซิส (GavinMenzies) เขาได้ค้นคว้าและเก็บข้อมูลจากภาพวาดทางทะเล โบราณวัตถุ และข้อมูลทางโบราณคดีจำนวนมาก อย่างทุ่มเทเป็นเวลาถึง14 ปี จนปรากฏเป็นผลงานที่สั่นสะเทือนความเชื่อของคนทั้งโลก

Read More

อาจารย์เซนผู้หนึ่งมีศิษย์ที่ชอบร้องทุกข์คร่ำครวญอยู่คนหนึ่ง และเนื่องจากทัศนะคติที่คับแคบนี้เอง ทำให้ศิษย์ผู้นี้มักจะมีแต่ความทุกข์กังวล จิตใจไม่เป็นสุข

วันหนึ่ง อาจารย์เซนสั่งให้ศิษย์คนดังกล่าวไปตลาดซื้อเกลือมาถุงหนึ่ง เมื่อศิษย์กลับมาจึงสั่งให้นำเกลือมาหยิบมือหนึ่ง โปรยลงไปในแก้วบรรจุน้ำ แล้วให้ศิษย์ดื่มลงไป พลางกล่าวถามว่า “รสชาติของน้ำเป็นอย่างไร?”
“เค็มจนขม” ศิษย์ตอบด้วยใบหน้าเหยเก
Read More

ใน สมัยโบราณ มีนักดนตรีชื่อดังคนหนึ่งชื่อ กงหมิงอี๋ เขาแต่งเพลงได้ เล่นดนตรีก็เป็น เขาเล่นพิณ 7 สายได้ไพเราะน่าฟัง ทำให้มีผู้คนมากมายชอบที่จะฟังเขาเล่น โดยทุกคนต่างก็เคารพนับถือในตัวเขามาก แต่นอกเหนือจากนี้แล้ว กงหมิงอี๋ก็เคยก่อเรื่องตลกๆอยู่บ้างเหมือนกัน

กงหมิงอี๋ไม่เพียงเล่นพิญอยู่แต่ในบ้าน วันไหนอากาศดีๆเขาก็ชอบหอบหิ้วพิณออกไปเล่นที่นอกเมือง วันหนึ่ง เมื่อเขาออกไปถึงนอกเมืองปะกับสายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิโชยมาอ่อนๆ กิ่งหลิวที่ลู่ลงก็โบกไปส่ายมาอยู่ไหวๆ วัวตัวหนึ่งกำลังก้มหน้าก้มตาเล็มหญ้าอยู่ จู่ๆเขาก็นึกสนุกขึ้นมาจึงหยิบพิณขึ้นมาวางและบรรเลงเพลงให้วัวตัวนั้นฟัง แต่วัวตัวนั้นกลับเฉยเมยและกินหญ้าของมันต่อไปอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว

Read More

มีคุณลุงอายุ ๗๐ กว่าคนหนึ่ง โทรหาลูกสาวทุกวัน และลุงก็ได้ยินแต่เสียงพูดของลูกสาวว่า “ขอโทษค่ะ ตอนนี้ไม่ว่างรับสาย กรุณาฝากข้อความไว้นะคะ” เสียงอ่อนหวานน่ารักนี้ ทำให้คุณลุงพอใจ หน้ามีรอยยิ้ม แม้จะรู้ว่าลูกไม่ได้รับสาย ก็ยังพูดต่อไปว่า “ไม่เป็นไร ไปทำงานของลูกนะ พรุ่งนี้พ่อจะโทรหาใหม่”

Read More

ยุคราชวงศ์หมิงของประเทศจีน ในสมัยของกษัตริย์หมิงซื่อจง ราวๆ 1500 ปีก่อน
ในสมัยนั้นมีคำล่ำลือกันทั่วไปว่า ในเมืองหลวงมีช่างตัดเสื้อผู้หนึ่งชื่อช่างหยู เป็นผู้มีพรสวรรค์ในการตัดเสื้อผ้าได้งดงามดั่งมีเทพยดามาช่วยตัดเย็บ เสื้อผ้าที่ช่างหยูตัดเย็บนั้นจะมีความละเอียดละออในทุกๆจุดจนหาที่ติแทบมิได้ สำคัญไปกว่านั้นก็คือไม่ว่าจะตัดให้กับผู้ใดใส่ ความสั้นยาวของชายผ้าจะพอดีตัวผู้ใส่ตามธรรมเนียมการแต่งตัวของราชสำนักเสมอ
หลายเสียงพูดกันว่าช่างหยูมีกรรไกรวิเศษที่ใช้ในการตัดผ้าทำมาจากเล็บของมังกร
บ้างก็เรียกช่างหยูว่าช่างกรรไกรเล็บมังกร
แม้จะร่ำลือกันอย่างนั้น ก็หามีใครเคยเห็นกรรไกรที่ทำมาจากเล็บมังกรของช่างหยูไม่

Read More