เขียนบนทราย เขียนบนหิน
คน 2 คนเป็นเพื่อนซี้กัน..
ต่างร่วมเดินทางไปในทะเลทรายด้วยกัน… ระหว่างทาง… เกิดโต้เถียงขัดแย้งไม่เข้าใจกัน
เพื่อนคนหนึ่ง…พลั้งลงมือ…ตบหน้าอีกฝ่าย คนถูกทำร้าย….เจ็บปวด…แต่ไม่เอ่ยวาจา… กลับเขียนลงบนผืนทรายว่า
‘ วันนี้…ฉันถูกเพื่อนรักตบหน้า ‘
พวกเขายังคงเดินทางต่อ…กระทั่งถึงแหล่งน้ำ
พวกเขาตัดสินใจอาบน้ำ…ชำระกาย…พลันคนที่ถูกตบหน้ากลับจมน้ำ…
เพื่อนอีกคนไม่รั้งรอ…เข้าช่วยชีวิต
คนรอด ตาย…ยังคงไม่เอ่ยวาจา…กลับสลักลง ไปบนหินใหญ่…
‘ วันนี้…เพื่อนรักช่วยชีวิตฉัน ไว้’
อีกคนไม่เข้าใจ…ถามว่า…
‘ เมื่อถูกฉันตบหน้า…เธอเขียนลงทราย…แล้วทำไมเมื่อครู่…ต้องสลักบนหิน ‘
อีกคนยิ้ม…กล่าวตอบ
‘ เมื่อถูกคนที่รักทำร้าย…เราควรเขียนมันไว้บนทราย ซึ่งสายลมแห่งการให้อภัย…จะทำหน้าที่พัดผ่าน…ลบล้างไม่เหลือ
แต่เมื่อมีสิ่งที่ดีมากมาย… บังเกิดเราควรสลักไว้บน ก้อนหินแห่งความทรงจำในหัวใจ… ซึ่งต่อให้มีสายลมแรงเพียงใด…ก็ไม่อาจลบล้าง ทำลาย….”
