ชายผู้รำคาญเงาและรอยเท้าของตนเอง

มีชายคนหนึ่งที่ทนรำคาญเงาและรอยเท้าของตนเองไม่ได้  จนคิดจะเอาชนะสิ่งทั้งสองนี้
วิธีที่เขาใช้คือ วิ่งหนีจากสิ่งทั้งสองอย่างนี้  เขาจึงลุกขึ้นและวิ่งหนี แต่ทุกฝีก้าวที่เขาย่างลง
ก็มีรอยเท้าอีกแล้ว โดยที่เงาก็ติดตามไปทุกแห่ง

….เขาเข้าใจว่า  เขาวิ่งไม่เร็วพอ เขาจึงวิ่งเร็วขึ้นทุกที  โดยไม่ยอมหยุดเอาเลย
ในที่สุดเขาก็ล้มลงและขาดใจตาย
เขาหารู้ไม่ว่า ถ้าเขาแอบเข้าสู่ร่ม เงาก็จะหายไปและถ้าเขานั่งอยู่เสียนิ่งนิ่ง ก็จะไม่มีรอยเท้าเอาเลย

คนเรามักเป็นเช่นนี้ ตะเกียกตะกาย คว้าไขว่ วิ่งหนีสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่
หากหยุดคิด สงบสักหน่อย ชีวิตก็คงจะเปี่ยมสุข
วิเวกเป็นพายุเงียบ ที่หักรานกิ่งตายแห้งของเราจนหมดสิ้น
แต่มันส่งรากที่มีชีวิตของเราลึกลงสู่ดวงใจ
ของพื้นพสุธาอันมีชีวิตชีวา….คาลิล  ยิบราน

ที่มา: http://www.sanphun.com/