ชิคุนกุนยา ไวรัสร้ายจากยุงลาย

เชื้อไวรัสชิคุนกุนยา เดิมมีรกรากอยู่ในทวีปอาฟริกา ในประเทศไทยมีการตรวจพบครั้งแรกพร้อมกับที่มีไข้เลือดออกระบาดและเป็นครั้งแรกในทวีปเอเซีย เมื่อพ.ศ. 2501 และพบมีการระบาดของโรคชิคุนกุนยาในประเทศไทย 6 ครั้ง ในปีพ.ศ. 2531 ที่จังหวัดสุรินทร์ พ.ศ. 2534 ที่จังหวัดขอนแก่นและปราจีนบุรี ในปีพ.ศ. 2536 มีการระบาด 3 ครั้งที่จังหวัดเลย นครศรีธรรมราช และหนองคาย

โรคไข้ปวดข้อยุงลาย ได้แพร่ระบาดในจังหวัดทางภาคใต้ของประเทศไทย สถานการณ์ตั้งแต่ต้นปี จนถึงวันที่ 23 มิถุนายน 2552 พบว่าจำนวนผู้ป่วยสะสม 30,596 รายใน 44 จังหวัด อัตราป่วย 48.26% ต่อประชากรแสนคน และพบผู้ป่วยเกือบทุกภาคของประเทศ แต่ยังไม่มีรายงานผู้เสียชีวิต

โรคชิคุนกุนยาเป็นโรคติดเชื้อไวรัสชิคุนกุนยา (Chikungunya Virus) ที่มียุงลายเป็นพาหะนำโรคที่สำคัญ (ซึ่งมักกัดคนเวลากลางวัน) เมื่อยุงลายตัวเมียกัดและดูดเลือดผู้ป่วยที่อยู่ในระยะไข้สูง ซึ่งเป็นระยะที่มีไวรัสอยู่ในกระแสเลือด เชื่อไวรัสจะเข้าสู่กระเพาะยุง และเพิ่มจำนวนมากขึ้น แล้วเดินทางเข้าสู่ต่อมน้ำลาย เมื่อยุงที่มีเชื้อไวรัสชิคุนกุนยาไปกัดคนอื่นก็จะปล่อยเชื้อไปยังคนที่ถูกกัด หลังจากระยะฟักตัว 1-12 วัน

โรคนี้จะพบมากในฤดูฝน เพราะยุงลายชุกชุมทำให้เกิดการติดเชื้อในยุงลายมากขึ้น และโรคนี้จะพบได้ในทุกกลุ่มอายุ ซึ่งต่างจากไข้เลือดออกและหัดเยอรมันที่ส่วนมากพบในผู้อายุน้อยกว่า 15 ปี

ผู้ถูกยุงมีเชื้อกัดจะมีอาการไข้สูงอย่างฉับพลัน มีผื่นแดงตามร่างกาย แขน ขา และอาจมีอาการคันร่วมด้วย พบตาแดง ไม่ค่อยพบจุดเลือดออกในตาขาว ส่วนใหญ่แล้วในเด็กจะมีอาการไม่รุนแรงเท่าในผู้ใหญ่

ในผู้ใหญ่อาการที่เด่นชัดคืออาการปวดข้อ ซึ่งอาจพบข้ออักเสบได้ ส่วนใหญ่จะเป็นที่ข้อเล็ก ๆ เช่น ข้อมือ ข้อเท้า อาการปวดข้อจะพบได้หลาย ๆ ข้อ เปลื่ยนตำแหน่งไปเรื่อย ๆ อาการจะรุนแรงมากจนบางครั้งขยับข้อไม่ได้ ส่วนใหญ่อาการจะหายภายใน 1-2 สัปดาห์ ผู้ป่วยบางรายอาจมีอาการปวดข้อเกิดขึ้นได้อีกภายใน 2-3 สัปดาห์ต่อมา แต่บางรายมีอาการปวดข้อนานเป็นเดือนหรือเป็นปี ปัจจุบันยังไม่มียารักษาเฉพาะ และไม่มีวัคซีนป้องกัน เพียงรักษาตามอาการ โดยให้ยาลดไข้ และยาแก้ปวดข้อ โรคนี้ส่วนใหญ่ไม่รุนแรงถึงชีวิต จะหายได้เอง และจะมีภูมิคุ้มกันตลอดชีวิต

ที่มา: Kapook.com