คำว่า “พระสุรภี” เป็นชื่อของพระชายาองค์หนึ่งของพระกศยปเทพบิดร มีพระโอรสกับองค์พระเทพบิดร คือ พระอิศวร หรือ พระศิวะ ดังนั้นเจ้าของเรือนจึงต้องเป็นหญิงที่มีความสำคัญ และได้รับมอบหมายภาระหน้าที่อันใหญ่หลวงตลอดรัชสมัยของล้นเกล้ารัชกาลที่ 6
คำว่า “สุรภี” ยังหมายถึง เครื่องหอม ดังนั้นเรือนพระสุรภีจึงเป็นเรือนที่พักของคุณท้าวอินทรสุริยา สรรพาหารพิจาริณี หรือ หม่อมหลวงเชื้อ พึ่งบุญ ซึ่งจะเห็นได้ว่าคำว่า “สรรพาหารพิจาริณี” หากแยกคำก็จะพบว่ามีความหมายที่สอดคล้องกับชื่อตำแหน่งของผู้อยู่อาศัยในเรือน ซึ่งเป็นตำแหน่งของคุณท้าวว่าการห้องวิเสท
