ณ เมืองหิรัญนครเงินยาง มีกษัตริย์ครองเมือง ชื่อ “ขุนเติง” กษัตริย์องค์นี้ ชอบเข้าป่าล่าสัตว์เป็นประจำ ครั้งหนึ่งได้ปัสสาวะลงในบ่อหิน เผอิญลูกสาวของพญานาคในสภาพที่แปลงกายเป็นลิงไปกินน้ำปัสสาวะนั้น และตั้งครรภ์ขึ้นในเวลาต่อมา
การตั้งครรภ์ของนาง เป็นเหตุให้นางหลงรักขุนเติง เพราะรู้สาเหตุว่าเกิดจากการดื่มน้ำปัสสาวะของขุนเติง ความรักนี้ทำให้นางแปลงกายเป็นหญิงงามอยู่ในวิมานใต้ต้นไม้ แล้วเนรมิตกวางทองไปล่อให้ขุนเติงไล่ตาม จนพลัดหลงจากบริวารมาถึงวิมานของนาง แล้วได้อยู่กินร่วมกันอย่างมีความสุข
เฉลว หรือ ฉลิว ภาษาถิ่นพายัพว่า ตาเหลว หรือ ตาแหลว และภาษาถิ่นใต้ว่า กะหลิว เป็นเครื่องหมายทำด้วยเส้นตอกไม้ไผ่หรือหวายเส้น หักขัดกันเป็นมุม ตั้งแต่สามมุมขึ้นไป โบราณใช้เฉลวในงานต่าง ๆ ดังนี้ Read More
ตูปะซูตง เป็นภาษาถิ่นมาลายู ตูปะ (หรือ ตูป๊ะ, ตูปัต) หมายถึง ข้าวต้มใบกระพ้อ มีลักษณะเป็นข้าวเหนียวห่อใบกระพ้อแล้วนำไปต้มคล้ายข้าวต้มมัด, ซูตง หมายถึง ปลาหมึก ตูปะซูตง คือ อาหารที่นำปลาหมึกมายัดข้าวเหนียวลงท้อง จากนั้นต้มด้วยกะทิและปรุงรสด้วยน้ำตาลแว่นและเกลือ เป็นอาหารที่นับวันจะหาซื้อได้ยาก จะหาซื้อกินทีก็ต้องรอช่วงเทศกาล
ข้อเขียนนี้แพร่หลายมากในโลกออนไลน์ภาษาจีน เป็นบันทึกที่เหลียงจี้จาง (Michael Leung) นักจัดรายการวิทยุยอดนิยมของฮ่องกงเขียนให้ลูกชาย มีความว่า
“ลูกพ่อ… พ่อเขียนบันทึกช่วยจำนี้ให้ลูกด้วยเหตุผล 3 ข้อ
(1) ชีวิตคนเราโชคเคราะห์ไม่แน่นอน ไม่มีใครรู้ว่าจะอยู่ได้นานเพียงใด เรื่องบางเรื่องพูดเร็วสักหน่อยจะดีกว่า
(2) พ่อเป็นพ่อของลูก ถ้าพ่อไม่บอก ก็คงไม่มีใครบอก
(3) สิ่งที่พ่อบอกในบันทึกนี้ ล้วนเป็นประสบการณ์ที่พ่อได้มาจากความพ่ายแพ้ ดังนั้น จะช่วยให้ลูกเดินทางผิดพลาดน้อยลง
ต่อไปนี้เป็นเรื่องที่ลูกควรจดจำในชีวิต Read More
ในญี่ปุ่นมีเครื่องทำอุด้งและโซบะอัตโนมัติเครื่องหนึ่งที่ถูกตั้งไว้ใกล้ๆ ท่าเรือ Akita บริษัทค้าขาย SAHARA เริ่มเปิดกิจการตั้งแต่ปี 1958 และเริ่มวางตู้ขายอุด้ง และโซบะในประเทศญี่ปุ่นมาแล้วถึง 58 ปี แล้วเครื่องนี้ถูกวางไว้อยู่ใกล้ๆ ท่าเรือ AKITA
มันเป็นเครื่องเก่าๆ เริ่มวางติดตั้งแต่ปี 1973 ให้บริการได้ตลอด 24 ชั่วโมง ไม่มีวันหยุด ใส่เงินเข้าไปจำนวน 400 Yen (ประมาณ 120 บาท) รอเพียงแค่ 20 วินาทีก็ได้ทานอุด้งหรือโซบะร้อนๆ แล้ว
หลังจากกองทัพชิงของชนเผ่าแมนจูรุกเข้าด่านซานไห่กวน โดยการชักนำของแม่ทัพอู๋ซานกุ้ย อดีตขุนพลแห่งราชวงศ์หมิงที่แปรพักตร์ เหล่าเชื้อพระวงศ์ของต้าหมิงที่เหลือรอด ได้อพยพลงไปตั้งที่มั่นใหม่ยังภาคใต้ในชื่ออาณาจักรหมิงใต้ หรือหนานหมิง
อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลานั้น อาณาจักรหมิงใต้กลับแบ่งออกเป็นก๊กเป็นเหล่าและแต่ละกลุ่มต่างก็อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ต้าหมิงจนเกิดการรบพุ่งกันเอง โดยไม่ได้คิดที่จะรวมกำลังกันต่อต้านชาวแมนจูที่เข้ามารุกราน
ในสมัยคริสตศักราชที่ 550 ยุคราชวงศ์เหนือ อัครเสนาบดี “เกาหยาง” กุมอำนาจเด็ดขาดในราชสำนักแผ่นดินเว่ยตะวันออก (ตงเว่ย) จึงบีบให้กษัตริย์ “เสี้ยวจิ้งตี้ (หยวนซ่าน)” สละราชบังลังก์ แล้วตั้งตนขึ้นเป็นกษัตริย์แทน สถาปนาราชวงศ์ฉีเหนือ (เป่ยฉี) ขึ้นมา
เกาหยางเป็นคนโหดเหี้ยมทารุณ เพื่อกำจัดเสี้ยนหนามที่อาจจะกลับมาทิ่มแทงในอนาคต จึงตัดสินใจสังหารเสี้ยวจิ้งตี้พร้อมทั้งราชโอรสทั้งสามไปในปีคริสตศักราชที่ 551 ทว่าการก่อกรรมทำชั่วอย่างมากมายเช่นนั้น ทำให้ในใจของเกาหยางอัดแน่นไปด้วยความหวาดกลัว
ในสมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดเชตวัน เมืองสาวัตถี ทรงปรารภภิกษุณีสาวรูปหนึ่ง ผู้นั่งฟังธรรมระลึกถึงอดีตชาติได้แล้วแสดงอาการเดี๋ยวหัวเราะเดี๋ยวร้องไห้ ได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธก ว่า…
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีช้างประมาณ ๘,๐๐๐ เชือกมีฤทธิ์เหาะไปในอากาศได้ อาศัยสระฉันททันต์อยู่ในป่าหิมพานต์ครั้งนั้น พระโพธิ์สัตว์เกิดเป็นลูกช้างของช้างหัวหน้าโขลง มีสีขาวปลอด ปากและเท้าสีแดง เมื่อเติบโตขึ้นมีร่างกายใหญ่โตมากกว่าช้างเชือกอื่น ๆ ที่งามีแสงรัศมี ๖ ประการเปล่งประกายออกมา Read More
ภายหลังการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองในประเทศลาวเมื่อปี 1975 นั้น รัฐบาลสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ซึ่งเป็นชื่อใหม่ของประเทศลาวในระบอบคอมมิวนิสต์ ได้แต่งตั้งให้อดีตพระเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนาเป็นที่ปรึกษาประธานประเทศ โดยยังขนานนามให้เกียรติพระองค์ว่า “เสด็จเจ้าศรีสว่างวัฒนา” และได้แต่งตั้งเจ้าสุวรรณภูมา นายกรัฐมนตรีคนสุดท้ายของพระราชอาณาจักรลาว ให้เป็นที่ปรึกษาคณะรัฐบาล และยังยินยอมให้พระองค์ได้ประทับอยู่ที่พระราชวังหลวงพระบางต่อไป ในเวลานั้น แม้ว่าพระองค์ไม่ได้มีตำแหน่งใดๆก็ยังพอใจที่จะอยู่อย่างสมถะต่อไป ทุกอย่างแทบเหมือนเดิมเพียงแต่ไม่ได้มีใครเรียกพระองค์ว่า “เจ้ามหาชีวิต” แล้ว
“บวชชี” เป็นชื่อขนมหวานในดวงใจของใครหลายคน ขนมธรรมดา ๆ นี้มีเรื่องราวที่น่าสนใจซ่อนอยู่มากมาย และเหตุใดชื่อขนมหวานชนิดนี้จึงเกี่ยวข้องกับการบวชชี Read More