ต้นแอปเปิ้ลกับเด็กน้อย

ต้นแอปเปิ้ลกับเด็กน้อย

นานมาแล้ว มีต้นแอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง และก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนหนึ่ง

ชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆและเล่นรอบๆต้นไม้นี้ทุกๆวัน

เขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม้ และก็กินผลแอปเปิ้ล

และก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปิ้ล

เขารักต้นไม้ และต้นไม้ก็รักเขา

เวลาผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้น และเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบๆต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว

วันหนึ่ง เด็กน้อย กลับมาหาต้นไม้ เด็กน้อยดูเศร้า

“มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ “ ต้นไม้ถาม

” ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆแล้วนะ ฉันไม่อยากเล่นรอบๆต้นไม้อีกแล้ว

ฉันต้องการของเล่น ฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น” เด็กน้อยตอบ

 

“ฉันไม่มีเงินจะให้ …เก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายสิ เพื่อเอาเงินไปซื้อของเล่น “ ต้นไม้ตอบ

เด็กน้อยตื่นเต้นมาก เขาเก็บลูกแอปเปิ้ลไปหมด และจากไปอย่างมีความสุข

หลังจากเขาเก็บแอปเปิลไปหมดแล้ว เขาไม่กลับมาหาต้นไม้อีกเลย

วันหนึ่ง เด็กน้อยกลับมา เขาดูโตขึ้น

ต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นมาก

” มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ “ ต้นไม้ถาม ต้นไม้ดูเศร้า …

“ฉันไม่มีเวลามาเล่นหรอก ฉันมีครอบครัวแล้ว

ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเอง

เราต้องการบ้าน ช่วยฉันได้ไหม “

” ฉันไม่มีบ้านจะให้ แต่… ตัดกิ่งก้านของฉันไปสิ …เอาไปสร้างบ้าน “

 

ดังนั้นเด็กน้อยตัดกิ่งก้านทั้งหมดของต้นไม้ไป และจากไปอย่างมีความสุข

อีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดาย และเศร้า …

วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กน้อยกลับมา ต้นไม้ดีใจมาก

“มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ ” ต้นไม้ถาม

 

” เปล่า ฉันรู้สึกผิดหวังกับชีวิต และเริ่มแก่ขึ้น

ฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกลๆ ให้เรือฉันได้ไหม”

” ใช้ลำต้นของฉันได้ เอาไปสร้างเรือ เพื่อเธอจะได้เล่นเรือไปและมีความสุข “ ต้นไม้ตอบ

ดังนั้น เด็กน้อยตัดลำต้นของต้นไม้ไปสร้างเรือ

เขาล่องเรือไป และไม่เคยกลับมาอีกเลย

หลายปีผ่านไป ในที่สุดเด็กน้อยกลับมา

คราวนี้เขาดูแก่ลงไปมาก

 

” ฉันเสียใจ ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้ว

ไม่มีผลแอปเปิ้ลให้ … ฉันไม่มีลำต้นให้ปีนอีกแล้ว ต้นไม้ตอบ

” ฉันไม่มีฟันจะกินแล้ว

ฉันปีนไม่ไหว และฉันก็แก่แล้ว ” เด็กน้อยตอบ

“ฉันไม่มีอะไรเหลือให้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือ มีเพียงรากที่กำลังจะตาย “

” ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่อยากได้ที่พักพิง ฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว”

 

” รากของต้นไม้แก่ๆ จะเป็นที่พักพิงของหนูได้

…… มาสิ นั่งลงข้างๆฉัน .. หลับให้สบาย…”

เด็กน้อยนั่งลงข้างๆ ต้นไม้ดีใจ ยิ้ม …และน้ำตาไหล ….

นี่เป็นเรื่องสำหรับทุกๆคน ต้นไม้ในเรื่องคือพ่อแม่

เมื่อเราเป็นเด็กตัวเล็กๆ เรารักที่จะเล่นกับพ่อกับแม่ …

เมื่อเราโตขึ้น เราทอดทิ้งพ่อ และแม่ และกลับมาหาท่าน

เมื่อเราต้องการบางสิ่งบางอย่าง หรือเมื่อเรามีปัญหา

ไม่ว่าอย่างไร… พ่อ และแม่ของเราก็จะอยู่และให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านทำได้

หวังเพียงเรามีความสุข

คุณอาจจะคิดว่า “เด็กน้อย ” ในเรื่องโหดร้าย

แต่นั่นคือความจริงที่สะท้อนให้เห็นว่าพวกเราทำกับผู้มีพระคุณอย่างไร ?

 

… แล้วตอนนี้ต้นไม้ของคุณเป็นอย่างไรบ้างล่ะ …เด็กน้อย …???

ที่มา : Forward Mail

Leave a Reply